Introdans - SPRING

Om de lente én het leven te vieren, presenteert Introdans SPRING, een programma dat zich concentreert rond het werk van Mauro Bigonzetti. De creaties van de Italiaanse meesterchoreograaf worden gekenmerkt door een uitzonderlijke diversiteit, maar in SPRINGwordt vooral de uitbundige en levenslustige kant van zijn oeuvre belicht. Naast twee van de grootste publieksfavorieten uit het repertoire van Introdans – Cantata en (drie delen uit) Rossini Cards – creëert Bigonzetti voor SPRING ook een nieuwe, bruisende choreografie op nieuw gecomponeerde muziek van Bigonzetti's zoon, Federico Bigonzetti. Cantata wordt live begeleid door vier Italiaanse zangeressen.

Nieuwe creatie en Rossini Cards

SPRING gaat van start met een feestelijk openingsdeel, dat naast een volledig nieuwe creatie van Bigonzetti – een uiterst fysiek werk voor een groot ensemble – bestaat uit drie delen uit zijn veelgeprezen Rossini Cards, waarvan de eerste twee ook nieuw zijn voor Introdans. Bigonzetti liet zich voor dit ballet inspireren door het werk van zijn landgenoot Gioacchino Rossini (1792-1868), die behalve een beroemd barokcomponist ook een fijnproever en uitstekende kok was. In het openingsdeel verwijst Bigonzetti daar ook naar: aan een lange tafel laaft het volledige dansers tableau zich in een strakke, groteske choreografie aan een copieus diner. Het daaropvolgende duet lijkt aanvankelijk heel stemmig en romantisch te zijn, maar blijkt algauw een flink staaltje acrobatiek van de dansers te vergen, met hier en daar een fikse knipoog. In de kolderieke finale gaan vervolgens alle remmen los. Losjes in het pak gestoken zwieren de dansers in paren rond, vormen al rondrennend steeds nieuwe patronen en springen als vlooien omhoog. Alles tot op de seconde getimed, want Rossini Cards valt of staat met een perfecte uitvoering.

Cantata

Na de pauze vervolgt SPRINGmet Bigonzetti’s opzwepende meesterwerk Cantata. In dit aardse en gepassioneerde ‘powerstuk’ laat de choreograaf de verschillende karakters uit een Italiaans dorp prachtig tot leven komen, daartoe geïnspireerd door de aanstekelijke, rauwe zang van vier Zuid-Italiaanse zangeressen: Lorella Monti (Assurd), Christina Vetrone (Assurd), Enza Pagliara en Enza Alessandra Prestia. Mannen en vrouwen meten zich in krachtige ensembledansen en ontmoeten elkaar in prachtige duetten, die nu eens dramatisch of weemoedig zijn en dan weer licht en humoristisch. Als toeschouwer kun je moeilijk onberoerd blijven bij deze uitbundige ode aan de zuidelijke volkscultuur, de liefde, en misschien wel vooral aan de gekte. Cantata werd bij eerdere uitvoeringen dan ook steeds op staande ovaties onthaald.

Over Mauro Bigonzetti

Mauro Bigonzetti (1960, Rome) leidde onder meer het beroemde Ballet de la Scala in Milaan en werkt als freelance choreograaf voor balletgezelschappen in en buiten Europa, waaronder toonaangevende gezelschappen als het Moskouse Bolsjoj Ballet, English National Ballet, Stuttgarter Ballett, New York City Ballet en Les Grands Ballets Canadiens.

Introdans-directeur Roel Voorintholt: “We streven er bij Introdans naar om jaarlijks een programma uit te brengen waarin we de focus leggen op het werk van één choreograaf; iemand die voor ons gezelschap van groot belang is. Om op die manier ook de lijn in iemands ontwikkeling te kunnen laten zien. Maar in het geval van Bigonzetti zeker ook omdat we weten dat we ons publiek met deze bijzondere ode een groot plezier doen. Bigonzetti’s werk is enorm ‘uplifting’, je krijgt er energie van, zin om zelf te dansen en om het leven te vieren.”

De pers over Cantata:

‘In Cantata vermaken de mannen en vrouwen zich door elkaar te verleiden en uit te dagen (..) hier zwiept alle levenskracht dwars over het podium door de ruimte’ – Het Parool

‘Cantata is enerverend, uitgelaten, bij vlagen heerlijk bizar en doet het publiek vooral naar het eind toe naar adem happen’ – De Gelderlander

De pers over Rossini Cards:

‘Zo zwierig als ze in paren opkomen, zo scherp verspringen ze in strak wisselende rijen (..) Door de heldere patronen wordt de tinteling van Rossini’s operamuziek zicht- en voelbaar. Laat die tafel met kaarslicht uit het begin van Rossini Cards ook maar aanrukken!’ – de Volkskrant